___
Kocaman
bir masaya serpmiştik herşeyi..
Günün
birinde verdiğin fotoğrafı..
Seni
üzdüğüm bir günü..
Karşılaştığımız
semti..
Verdiğin
ilk öpücüğü..
Acı..
Tatlı..
Mıhlanıp
kalsaydık o güne dediğimiz..
Unutup
bıraksaydık o anı dediğimiz..
Koca
masa ve iki kadeh.
Oturduk
ikimizde bir uca.
Bakıyoruz..
Kaşık
kaşık daldırıyoruz tabaklara kaşıkları..
Sen
birini az alsan, öbürünü çok alıyorsun..
Ben
birini sevmezken, diğerini vermek istemiyorum.
Sevmek,
paylaşmak olunca..
Bırakıyorum
sana da..
Kadehleri
vuruyoruz birbiirine..
Herşeye
içelim diyoruz..
İlk
yudum sert geliyor..
Sonra
ılık ılık devam ediyoruz..
Konuşuyoruz..
Bir
yandan yavaş yavaş atştırmaya devam..
Saatler
kovalıyor..
Zeki
Müren arayı buluyor..
Bir
yandan biz de eşlik ediyoruz..
Anasonu
mezelerle karıştırınca..
Yine
güzelleşiyoruz..
O güne
mıhlanıyoruz..
Karşındaki
yüzün, yüzüme değiyor sonunda..
Elin
zaten elimde..
Kokun
ve anason..
Tanrım..
İşte
herşey kutsanıyor...
Biz acı
ve tatlı..
Biz
biraz şöyle.. biraz böyle..
Bazen
sadece susarak..
Bazen
durmadan konuşarak..
Yılları
attıkça başımızdan..
Anlıyorum
ki...
Böyle
güzeliz..
Böyle
seviyorum seni..
Böyle
seviyorum bizi..
___
* Şiir yıldönümüzdü Tolga abimle.. Kalemdaşımla... O yazınca benden de bu satırlar döküldü. Güzel zamanlar.. Çok sevin..
** Bu şarkı yazımı düzenlerken eşlik etti bana.. Özlem Tekin' den Kimse Bilmez..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder