Suretini karanlığa terk etmek..
Çözerdi belki herşeyi.
Neyi çözerdi?
Kimi gizlerdi?
__
Yağmur çişeliyor karanlığa.
Karanlık yüzünü kapatıyor.
Yüzün bana dönük mü?
Göremiyorum.
__
Sesin geliyor sanki.
Mırıldanıyorsun.
Sesini karanlık basıyor.
Duyamıyorum.
__
Yüzüme yağmur yağıyor.
Gözlerimden yaşlar dökülüyor.
Dudaklarıma tuz değiyor.
Yaralarım acıyor.
__
Kayboluyorum.
Ben ağlıyorum zannediyorum.
Hıçkırık ve haykırış karışımı.
Ayırt edemiyorum.
Ve o suret..
Işık olması gerekirken..
Karanlık oluyor.
Birden her yer toprak kokuyor.
* Bir anda öylesine yazıldı.
** Eski zamanlardan kalma..Demet Evgar ' da güzel söylemiştir tabii ama yine sahibinden dinlemek istedim. Fikret Kızılok - Farketmeden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder