Selamlar yeniden,
Böyle içimde gereksiz şekilde kelimeler uçuşuyor..
Sanki içime "Kurban" oturmaya gelmiş konser veriyor.Ama hep aynı şarkıyı söylüyor. Bedenimi maximum kızı alıkoymuş gibi. Zıplayıp duruyorum atom karınca misali.
Bir de o kadar mutluyum ki içimdeki inanç beni terketmemiş biliyor musunuz? Hani yere düşersiniz herkes gülerken siz de gülmeye başlarsınız ya birden. Onun garip hissi var. Ve evet seviyorum bu halimi. İçimde bir sürü insan barındırmayı. Melankolik olmayı, mutlu olmayı, umursamaz görünüp umurlu olmayı,görüp görmezden gelmeyi,mutlu etmeyi ve en güzeli inanmayı.
Ayrıca paylaşmak istedim, içimden geldi ki;
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder