___
Ufalanmış ekmek kırıntılarına üşüşmüş,
Kurulu alarmı var gibi her gün aynı saatte gelen,
Etrafına yabancı ve ürkek o güvercin var aklımda.
Adı neydi, kaç yaşındaydı, kim bilir?
İzliyorum ne zamandır, casus gibi.
Umarsız gibi gözüken korkak halini.
Konuşsa bir kez benimle, ah!
Sorular listesi var kafamda uzunca.
Belki arkadaş bile olurduk, kim bilir?
Uzunca sohbetlere sığdırırdım, onca soruyu.
Durmadan kaybolan bulutların nereye gittiğini.
Rüzgarın bilinmez yükseklikteki hissini.
Güneşin yakından nasıl yakmadığını.
Ay'a karşı uçarken nasıl ona aşık olmadığını.
Mehtaba bakıp, nasıl dengesinin bozulmadığını.
Yıldızların nasıl kafasını karıştırmadığını.
Kayıp giden yıldızlar nerede toplandığını.
Tanrı'nın sesini duyup duymadığını.
Yağmura, kara ilk dokunan olmanın duygusunu.
Gök gürültüsünden benim gibi korkup korkmadığını.
Oralardan nasıl gözüktüğümüzü.
Bizlerden biriyle karşılaşıp karşılaşmadığını.
Cebine anı koymadığı için üzülüp üzülmediğini.
Sorardım da sorardım hiç susmadan.
Susardım da kim bilir?
Belki uçardık beraber elele sadece,
Belki de uçup giderdi yanımdan yine sessizce.
____
* Kocaman olup, büyümeyi reddettiğim için belki de uçan, kaybolan her şeyi seviyorum. Düşleri seviyorum. Suyun dibini de, havada süzülmeyi de, toprağa köklenmeyi de. Bu yıl boyunca inandığım her duygu için teşekkür ederim. Herkesi, her anı ve her şeyi hissediyor olmanın manyakça zevkini cümlelere daha çok yazabilirim umarım. Hoş geldin 34! Çok sevmenin yakasını hiç bırakmayın!
** Defalarca dinlenmemesi önerilir.
Silk Moon - Renaud Garcia Fons & Derya Türkan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder