Hayalet mavi bir gemide..
Aralık ayının bir vakti..
Tek başına..
Rotasız..
Bir yere ulaşmaya çalışmadan..
Dünya zamanı akıtırken misali..
Aktı gitti suyla birlikte..
Vurdu karaya bir akşamüstü gemi..
Hayalet geminin ölümlü sahibi..
Yürümüş uzunca yolları.
Kalabalık şehirlerden birinde.
-tek kalmak mümkün gibi.-
Mevsim rüzgarı titretip,
Güneşi soğuktan sakınırken,
Yağmurların ıslattığı günlerden birinde..
Yolun nereye çıkacağını bilmeden..
Apansız..
Aklında yokken...
-belki de hep varken..-
Tıklatmış zamansız bir anda kapıyı..
Görmeden..
Kapı ardında..
Yarım cümleler eşliğinde..
Konuşmuşlar uzun uzun..
Yeni zamanı selamlamışlar..
İlk defa..
Hep beklenmiş..
Hep görmezden gelinmiş..
Olmaz denilmiş..
Olmaması doğru görülmüş..
-Kim?-
-Neden?-
Başka zamanlarda..
Başka anılarla..
Başka insanlarla..
Konuşmuşlar..
Konuşmuşlar..
Kapı açılmış birgün..
Konuşmuşlar..
Konuşmamışlar..
Konuşmuşlar..
Konuşmamışlar..
Ayrı yollarda..
Karşılaşmak için tesadüfler yaratarak..
Bitmeyecek bir kaos..
Ömür gibi..
Yokmuş gibi..
Daha fazla zaman çok şey demek.
-Aslında baştan beri bilinen.-
Bağ demek..
Anı demek..
Paylaşmak demek..
Daha fazlası, daha fazla yanlış demek..
-Onlar ne derse?-
Gemici, hayalet gemisiyle kaybolmuş..
Hikaye bu ya..
Bir varmış, bir yokmuş..
Ölümlü gemici ölse..
Hayalet gemi kaybolsa..
Hikaye mutlu bitermiş..
Hikaye mutlu bitsin diye..
Herkes mutlu olsun diye..
Yalandan da olsa..
Gerçeği doğru olmasa da..
Mavi bir gemi..
Yorgun bir gemici..
Sadece Nazım'ın hikayesine dahil olmaz ya...
__
* Var olanları yazmaktan çok, var olmayanları karalamak.. Hikayeler ise sadece çocuklara değil. Herkes için..
** Uzun zaman sonra.. Uzunca cümleleri dizmek için... Çok yorucu zamanlar.. Çok güzel zamanlar... Mutlu, umutlu zamanlar.. Bu satırları karaladıktan sonra paylaşımım çok şaşırtıcı olmayacaktır. Hem Nazım Hikmet'i, hem de Cem Karaca' yı aynı anda rahmetle anmak istiyorum. Cem Karaca' dan "Çok Yorgunum Kaptan" .. Mutlu zamanlar dilerim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder