İnancım.
Varoluşum.
Uzun süredir bu satırları yazmakla yazmamak arasında kaldım.
Biliyorsun Çok zaman geçti. Çokça insan, çokça anı aktı gitti aramızdan.Akıntı o kadar kuvvetliydi ki, ne sana sormak istiyorum gidenleri, ne bana sor istiyorum kalanları.
Bazen seni hiç tanımamış olmak istiyorum. Bazen o tabloda herhangi bir fırça darbesi olarak kalmış olmak istiyorum.
Toprağın altında ya da üstünde... Hep aynı duygular peşimde dolanıyor. Ölümden korkan fani insanlar gibi, sevmekten korkar oluyorum. İnandığım Tanrı bile yalnız bırakmış gibi.
Dostum.
Sırdaşım.
Ölmeden önce, öldükten sonra da aklımda yanıma aldığım tek varlığım.
Gözlerin halen önümde. Mahçup. Bazen suçlu. Bazen kızgın. Yeni hayatına karışırken bile yanında eksik etmediğin ben, şimdi ise bir hayalet.
Utancım, sustuklarımdan.
Susmam,uzaklığından.
Uzaklığın ise benden sebep. Ben ise...
Zamansız bir güne geceyarısı vurdu şimdi. Gözlerimi yummadan seni andım yine. Sensiz günü senli bitirmek için.
Raif...
Özür dilerim hayatını hayatıma karıştırdığım için.
Özür dilerim Maria'n olarak kaldığım için.
Maria,
* Raif'e zamansız yazılmış bir mektup. Raif'in gerçek varlığı olmayınca ne kadar samimi diziliyor cümleler yanyana.
** Christina Perri den Jar of Heart gelsin... Eğirdir' e çeyrek kala..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder