Once

Garip bir dönemden geçiyorum. Tekim ve durmadan müzikler eşlik ediyor bana. Kulağımda hep bir melodi. Eskilerden,tanıdık. Kaydedilmiş ama dinlerken takılmış gibi. Akıp giden bir başka hayatımda olması ayrı tabii..İş vs vs.

Dün akşam güzel bir film izledim. Övgü dolu cümlelerini duyduğum, filmden önce müziklerini dinlediğim. Once. John Carney ' in yönetmenliğinde başrollerini de Glen Hansard ve Marketa Irglova 'nın paylaştığı (hakikaten paylaştığı) sıcacık bir film. Temelinde bir konu barındırmayan ama bir çok sorularla bırakıyor sizi. İzlerken o kadar garipti ki. İlk defa bir filmi iki sahne şeklinde izledim başından sonuna kadar.(evet,zekiyim sanırım). Hali hazırdaki sahne ve kendi kafamda kurduğum -kendi seyrinde devam eden- sahne... Sanırım yönetmenin amacı, izleyiciye kafasında kurdurmak filmi. Film bitti. Elimde kağıt kalem, kulağımda müzikleri. Dökülüyordu cümleler, devam ediyordu benim için film çünkü.

Kısaca izlenmeli. Hakikaten izlenmeli. Sonrada devam etmeli dinlemeye, yazmaya. Filmin müzikleri konusunda takıntılı hale gelen(benim için) 2 parça var. İlki "When your mind's made up" , diğeri ise "If you want me". Söz ve müzik, gerisi görmeye, hayal etmeye kalmış.

* Blog yazarı sesleniş: Ve evet haklısın Çek 'çe öğrenmek gerek.

*Blog yazarı istek: "Falling slowly" şarkısını dinleyip, huzurla uyumak istiyorum şuan.

*Blog yazarı ayrıntı: Glen aynı Mete Horozoğlu' na benzemekte.