Raif' e Mektup 2

Anlamazdım, nasıl severdin beni bu kadar.
Bunca gördüklerine rağmen.
Bilirim karşıma çıkıyorsun hep.
İndirdiğin başın, kaçırdığın gözlerin her gün gelir hesap sorar benden.
Ah Raif yolumuz bir mi dersin?
Sonunda istesekte istemesekte kesişecek mi?
Yollar aştık,
Yıllar gömdük,
İnsanlar gelip geçiyor hatta üstünden şimdi.
Sen kurmaya çalıştığın hayatabensiz devam edebilmenin zorluğunu kadehlere anlatırken,
Ben burada inancımı savunuyorum.
Bunu her yaptığımda da içimde seni hissediyorum.
Bu savaşları benimle yaparken neler hissettiğini düşünüyorum.
Ve her gördüğümde seni tutup, sıkıca sarılmak istiyorum sana bir dost gibi.
Cümleler yanında değersiz.
Yine sessizliğimiz paylaşsın herşeyi her zaman olduğu gibi.
Değil miydik ki melodilerle tanıdık birbirimizi,
Sessizliğimiz sevdi içimizdekileri
Ve yine onlar ayırdı.
Şimdilerde iki korkak gibi kaçarken birbirimizden ben bu satırlara saklıyorum seni.
Üzgünüm Raif, seni yine sessizliğime gömüyorum.